Γιατι δινουμε τοσο ευκολα συμβουλες στους αλλους και οταν ερχεται η σειρα μας να παρουμε αποφασεις για τον εαυτο μας μας φαινεται τοσο δυσκολο? Για τις ζωες των αλλων εχουμε παντα μια γνωμη, μια αποψη... και την υποστηριζουμε κιολας λεγοντας πως "εγω στην θεση σου αυτο θα εκανα..." και οταν βρισκομαστε στην θεση τους ειμαστε το ιδιο ισως και περισσοτερο δειλοι στο να αποφασισουμε τι θελουμε. Νομιζουμε πως ξερουμε πως πρεπει οι αλλοι να ζησουν την ζωη τους, για την δικη μας ομως ακομη το ψαχνουμε..
